برای آگاهی از تفاوت بین ماست و کشک این مقاله را قرار می دهیم، کشک غذای سنتی در میان هندی ها به ویژه است. بخشی از رژیم غذایی آنها شد.
بسیاری از مردم می توانند تنها با خوردن برنج کشک مایع گوسفندی به جای کاری خوشمزه زندگی کنند، تقریباً وعده غذایی همه فقط پس از خوردن کشک کامل می شود، منبعی غنی از کلسیم و گزینه خوبی برای افراد مبتلا به عدم تحمل لاکتوز است.
در حالی که ماست یک محصول لبنی است که از تخمیر شیر با استفاده از باکتری ها ایجاد می شود؛ ماست حاوی لاکتوز است زیرا باکتری ها لاکتوز شیر را تخمیر می کنند، این به ماست طعمی تند و اسیدی می دهد.
کشک به طور طبیعی تشکیل می شود و ممکن است از خانه به خانه متفاوت باشد، به طوری که حاوی مقدار دقیق باکتری زنده نباشد.
بنابراین، کشک را نمی توان به عنوان پروبیوتیک در نظر گرفت، اما ماست به عنوان پروبیوتیک شناخته می شود که باکتری های سالم را برای روده فراهم می کند و فلور سالم روده را تسهیل می کند، کشک همچنین می تواند به بهبود هضم کمک کند.
کشک منبع غنی کلسیم و فسفر است. مواد مغذی موجود در کشک به راحتی در دستگاه گوارش جذب می شود. مصرف کشک همچنین می تواند باکتری هلیکو پیلوری را که باعث زخم معده می شود، درمان کند.
ماست به نام های ماست، ماست یا ماست نیز شناخته می شود، از تخمیر شیر با باکتری تولید می شود؛ به باکتری هایی که برای تهیه ماست استفاده می شود، کشت ماست گفته می شود.
تخمیر شیر (لاکتوز) توسط این باکتریها باعث تولید اسید لاکتیک میشود که روی پروتئین شیر (آب پنیر و کازئین) اثر میگذارد و بافت خوب و طعم ترش خاصی به ماست میدهد. شیر گاو بیشتر برای تهیه ماست استفاده می شود.