امروزه تیغه های شیشه پاک کن اتوماتیک را می توان در بسیاری از خودروهای جدید، از جمله Buick Encore، که برند جنرال موتورز با خوشحالی از آن در ویدیوی زیر تبلیغ می کند، یافت.
اما برف پاک‌کن‌هایی که هنگام بارندگی خود را فعال می‌کنند و با سنگین‌تر شدن یا سبک‌تر شدن سرعت خود را تنظیم می‌کنند، همیشه رایج نبودند و مانند امروز به‌طور یکپارچه کار نمی‌کردند.
بیوک، یا حداقل جنرال موتورز، پیوند تاریخی با تیغه برف پاک کن اتوماتیک دارد. در سال 1996، کادیلاک STS، الدورادو و دیویل Rainsense را معرفی کردند، اولین سیستمی که می‌توانست باران را ببیند و بدون ورودی راننده فعال شود.
این خودرو ماه‌ها بعد با اولین مدل سال 1997 Park Avenue به برند بیوک رسید. تلاش های قبلی برای برف پاک کن های خودکار، مانند سیتروئن SM 1970، چندان پیچیده نبود.
سیستم سیتروئن تأخیر متناوب برف پاک کن را بر اساس جریان الکتریکی موتور برف پاک کن تنظیم کرد. یک تیغه برف پاک کن به آرامی روی شیشه جلو خیس می لغزد و انرژی کمتری مصرف می کند.
و یک مدار کنترلی در SM از آن برای تعیین غیرمستقیم وجود باران استفاده می کند. اما SM یک خودروی گران قیمت و نسبتا کمیاب بود و تلاش‌های کمی برای بهبود برف پاک کن متناوب اولیه وجود داشت.
جنرال موتورز هنوز هم سیستم خودکار خود را Rainsense می نامد و عملکرد اصلی آن از سال 1996 تغییر چندانی نکرده است. به خوبی، باران توسط یک ماژول نصب شده در داخل شیشه جلو، پشت آینه عقب حس می شود.
این شامل هشت LED و مجموعه ای از جمع کننده های نور است. هنگامی که هوا خشک است، نور LED از شیشه جلو و به کلکتورها منعکس می شود.
اما وقتی یک قطره باران در مقابل ماژول فرود می‌آید، مقداری از آن نور از گردآورنده‌ها منکسر می‌شود و سیستم تیغه‌های برف پاک‌کن را تحریک می‌کند تا بکشند.
