قیر احیا شده قیر در بورس انرژی است که با یک جزء هیدروکربنی کم و بیش فرار مخلوط شده باشد. ویسکوزیته این قیر با افزودن یک حلال که معمولاً از نفت گرفته می شود به حداقل رسیده است.
پس از تکمیل کاربرد، ویسکوزیته اولیه قیر بازیابی می شود. حلالی که در قیر برای برش استفاده شده است «کاتر» یا «فلاکس» نامیده می شود.
سه نوع حلال وجود دارد که برای فرآیند اختلاط مورد استفاده قرار می‌گیرند که عبارتند از حلال‌های آهسته پخت، درمان متوسط یا حلال‌های پخت سریع سرعت عمل آوری قیر هنگام قرار گرفتن در معرض هوا را می توان با انتخاب حلال ها تعیین کرد.
رقیق کننده سریع کیور بسیار سریعتر از رقیق کننده متوسط کیور تبخیر می شود. زمان گیرش قیر به سرعت تبخیر حلال بستگی دارد. نسبت حلال اضافه شده ویسکوزیته قیر کاهش یافته را تعیین می کند.
به این ترتیب هر چه نسبت حلال بیشتر باشد، ویسکوزیته لایه پایین تر کاهش می یابد. برش ها نسبت به قیرهای درجه نفوذ کارایی بیشتری دارند که در آن راحت تر تعویض می شوند.
فقط مقدار کمی گرما برای مایع شدن قیر با کاهش نفوذ در مقایسه با قیر مورد نیاز است و استفاده از آن در دماهای پایین تر را آسان تر می کند.
قیر کاهش یافته را می توان در دماهای پایین تری نسبت به درجه های نفوذ به دلیل ویسکوزیته کمتر حلال های قیر استفاده کرد. با این حال، قیر بریده شده دارای ضعف خاص خود است که به دلیل آن منابع انرژی تجدید ناپذیر را مصرف می کند که عمدتاً از طریق تبخیر از بین می روند.
یکی از اولین تحقیقات داخلی که به تاریخچه و کاربرد فنی آسفالت و قیر اختصاص داشت. شایان ذکر است که قیر اولین فرآورده نفتی بود که توسط بشر استفاده شد.
بدون دیدگاه