حنا رنگدانه ای است که با مشتقات گیاهی به شکر و آب اضافه می شود و برای تزیین موقت (1 تا 6 هفته) بدن با نمادهای مهم برای مناسبت های خاص استفاده می شود.
امروزه نیز مورد استفاده قرار می گیرد و بسیاری از بدنه ها را تزئین می کند. حنای سیاه هندی برای مناسبت های خاص مانند عروسی، تولد و مراسم مذهبی در هند، پاکستان، آفریقا و خاورمیانه استفاده می شد.
در حالی که معلوم نیست در ابتدا چگونه به وجود آمد، مصریان باستان نیز در این دوره زمانی گهگاه از این شکل از هنر بدن استفاده می کردند.
رایج ترین شکل خالکوبی حنا، گل است که نماد شادی و شادی است. تصور می‌شود این گل‌ها نه تنها به فردی که این هنر را می‌پوشد، شادی و نشاط می‌بخشد، بلکه باعث شادی و شادی اطرافیان می‌شود.
برای هزاران سال، مردان و زنان به طور دائمی بدن خود را با استفاده از طرح های ساده یا پیچیده با جوهر نشان می دهند. این به عنوان یک سنت فرهنگی باستانی شروع شد.
سپس نشانه ای از انجمن های خطرناک، یا نشانه ای از شورش. امروزه خالکوبی به یک اصلاح بدنی محبوب و تجاری تبدیل شده است. دلایل زیادی وجود دارد که مردم تصمیم گرفتند و هنوز هم از یک روش دردناک و دائمی برای علامت گذاری بدن خود استفاده می کنند.
هنر حنا که در هندی و اردو مهدی نامیده می شود بیش از 5000 سال است که در پاکستان، هند، آفریقا و خاورمیانه انجام می شود. در ابتدا به دلیل خواص خنک کنندگی طبیعی برای افرادی که در آب و هوای گرم بیابانی زندگی می کردند استفاده می شد.
خمیری درست می شد که کف دست و پا در آن خیس می شد. همچنین برای اهداف دارویی استفاده می شد و برای درمان بیماری هایی مانند درد معده، سوختگی، سردرد و زخم های باز روی پوست استفاده می شد.
