در واقع، در بیشتر تاریخ بشر، ارز به شکل سکه معمولاً در کیسه‌ها یا کیف‌های کوچک یا کیسه‌ها یا صندوق‌هایی از رشته‌های کوچک حمل می‌شد.
فقط به این نسخه اواخر قرن نوزدهمی از کیف پول چرم مردانه مگس نگاه کنید، که برای نگهداری مگس ها برای ماهیگیری ساخته شده بود.
در واقع، تا اواخر قرن هفدهم، زمانی که ارز کاغذی معرفی شد، کیف پول، همانطور که امروز می شناسید، شکل و شمایل پیدا کرد. و حتی پس از آن، تا قرن نوزدهم، کیف پول اغلب برای اشاره به هر چیزی که چیزی را در آن قرار می دادید استفاده می شد.
بسیاری از کیف‌پول‌ها محفظه‌های مخصوصی برای کارت‌های تلفن داشتند، اقلام کوچکی وجود دارد و حتی شکل کیف پول در قرن هجدهم و نوزدهم بسیار متنوع بود.
برخی از پارچه با موآر ساخته شده بودند، برخی دیگر دارای قاب یا بند بودند. استاندارد مشترکی وجود نداشت. با این وجود، اگر به آنها نگاه کنید، احتمالاً خواهید گفت: “بله، این یک کیف پول است. شبیه یکی است.»
یکی از کیف پول های محبوب در آن زمان، کیف پول کت بود که بسیار بزرگ بود، اما چرا آنقدر بزرگ بودند؟ اول از همه، کیف پول‌ها معمولاً روی جیب‌های داخلی یک ژاکت حمل می‌شدند، بنابراین می‌توانستند بزرگ‌تر باشند و علاوه بر آن، ارز کاغذی بسیار بزرگ‌تر بود.
به عنوان مثال، این اسکناس یک پوندی مربوط به سال 1805، 200 در 113 میلی متر طول داشت. این هشت در چهار و نیم اینچ است. دیوانه، درست است؟
این را با اسکناس یک پوندی مدرن مقایسه کنید که 135 میلی متر در 67 است، بنابراین کمتر از نصف اندازه است. این حدود پنج و یک پنجم اینچ در دو و سه چهارم اینچ است.
اکنون، در اوایل قرن بیستم، مردان شروع به حرکت کیف پول خود از جیب داخل سینه به سمت جیب شلوار خود کردند. برای اینکه مناسب باشد و همچنان راحت بپوشد، حالا کیف‌ها از وسط تا شده بودند و ردپای کوچک‌تری داشتند.
